Matka i syn

Wiesz synu,
Moje życie to nie kryształowe schody.
Sporo tu gwoździ
I drzazg,
Porysowanych stopni
I miejsc nie wyłożonych dywanem
Nagich.
Lecz nauczyłam się po nich piąć,
Sięgać podestów,
Pokonywać zakręty,
Stąpając nieraz pośród ciemności
Nie rozświetlonych nawet iskierką światła.
Więc, chłopcze, nie cofaj się,
Nie ustawaj w wędrówce -
Wkrótce pokochasz ten wysiłek.
Nie zatrzymuj się, kochanie,
Patrz, ja wciąż idę,
Wciąż się wspinam
Choć moje życie to nie kryształowe schody.

Langston Hughes