Menu
Gildia Pióra na Patronite

Nieskończoność

Wiem
jak naprzeciw wychodzisz
do siebie dłonie się otwierają
i tylko czas oczy mruży inaczej
tak w jedną lub drugą stronę

po stromych zboczach wiruję
ku przełęczy tak bliżej coraz
lecz płynę do granic ciebie

wciąż tak samo dnieje
gdzie drogi zawiodą
nieważne i ważne
jak się to myli

lecz będę
gdziekolwiek
i że chcesz usłyszę

24 296 wyświetleń
527 tekstów
51 obserwujących
  • Gaia

    1 October 2012, 22:49

    Dziękuję pięknie za tyle ciepłych słów. Zabieram je w swoją nieskończoność. Pozdrawiam serdecznie :)

  • Adnachiel

    28 September 2012, 12:22

    Zadumałem się nad tym wierszem... Cudowny jest.

  • No_One_

    28 September 2012, 10:15


    "i tylko czas oczy mruży inaczej" ,
    "lecz płynę do granic ciebie"

    naprawdę piękny.
    Dobrze,że można jeszcze
    coś takiego tu znaleźć.

  • Władysław Andrzej

    27 September 2012, 22:04

    Śliczny

  • Gaia

    27 September 2012, 16:45

    Bo ja Xavier tylko kropką jestem bez i....Dlatego ;)
    Pozdrawiam, dziekując za odwiedziny i komentarz :)

  • Gaia

    27 September 2012, 15:50

    Czasem Bogdanie myśli malują kształty, z których przychodzą. A czasem, do których idą. Dziękuję za ciepłe słowa komentarza i pozdrawiam :)

  • Gaia

    27 September 2012, 15:26

    Wszystko co granic nie ma Dario, rozsądku miarą nie policzysz, bo on sam jest ograniczony miarą człowieka. Miło Cię tu spotkać. Dziękuję za komentarz i pozdrawiam :)

  • Gaia

    27 September 2012, 15:06

    Marny widać ze mnie malarz Agnieszko, gdyż sercem nie jest to co cieniem wiersz maluje. To tylko Twoje serdeczne spojrzenie tak chce go widzieć. Dziękuję Ci za Słowa kometarza I pozdrawiam uśmiechem :)

  • misiek45

    27 September 2012, 14:56

    Miło się czyta taki wiersz w połowę serca przybrany-pozdrawiam serdecznie ;))