Serce na przystanku.
„Więc zostaje tylko to
Parę miejsc i kilka zdjęć
Wiara w ciszę, że nie kłamie nikt”
Nie ma przystanku już
Choć był brzydki i szary
Z betonu, brudy i pomalowany
I skrywał za sobą tajemnic wiele
Łzy radości i łzy smutku
Oczekiwanie i niepewność
Rozczarowanie też niejedno
Widział pijaństwo i przemoc
Czuł ból, zło i namiętność
Skrywał w swym cieniu
Przed deszczem i spiekotą
Choć był brzydki i ohydny
Dla niektórych cenniejszy niż złoto
Stoi tam po nim nowy, nowoczesny
Szyba, plastik, metal, nowa ławka
Lecz czy przetrzyma tyle samo?
Czy zobaczy i poczuje to samo?
Nie wiem i się nie dowiem zapewne
Na starym przystanku pozostawiłem serce.
Autor
66 747 wyświetleń
1128 tekstów
102 obserwujących
