Pozwól mi spojrzeć tymi oczami

Wieczorem nieudolnie składam dłonie do modlitwy
Dziękuję za dzień- i nie miły i nie przykry
Dziękuję za ludzi- troszeczkę zabieganych
I za słowa w pośpiechu: „Jeszcze się spotkamy”
Przepraszam za rozlaną herbatę na białym obrusie
I za słowa nieprzyjazne w tłocznym autobusie
Przepraszam za słabość do porannej trzeciej kawy
I za te wszystkie w nieładzie zostawione sprawy
Czasem nie wiem dokąd idę
Tak się gubię Drogi Boże…
Natłok myśli i obrazów
Tylko Ty sprostować możesz…
Bliscy- czasem dalecy…
Uciekamy od siebie swoimi myślami
Ciężko być może w twarzach stroskanych
Zobaczyć to ciepło, w głębi skrywane
Lecz widziałam wczoraj uśmiech Mamy,
Zakwitły ukradkiem nad jedną z moich dziecięcych fotografii
I tylko o to poproszę Panie
Pozwól mi spojrzeć tymi oczami…
Które wiedzą, że miłość wszystko potrafi.