Menu
Gildia Pióra na Patronite

Drogi Świecie...

widzisz świecie co mi robisz
z losem grasz moim życiem
serce targasz za nos wodzisz
znowu budzę się o świcie

daj wytchnienia małą kroplę
odpoczynku chwilę daj
gdzie ja idę dokąd dotrę
chyba nie tam gdzie jest raj

jeśli trzeba dam ci słowo
w bunkrze gdzieś zaszyję się
jedno słowo to czy owo
byś nie musiał widzieć mnie

tylko proszę cię o spokój
jeden dzień na rozmyślenia
chmury odgoń serce wygoj
wciąż nie mówię do widzenia

5920 wyświetleń
86 tekstów
19 obserwujących
  • 1 April 2015, 12:39

    Bardzo fajny wiersz.
    Nawet się z nim utożsamiam- też czasem czuję się zmęczona życiem.
    I mam wrażenie, że nic już ode mnie nie zależy.
    I tylko ten pęd...

  • zapach_bzu

    31 March 2015, 14:05

    Dziękuję moi drodzy za Wasze opinie.
    Miłego

  • mill

    31 March 2015, 06:38

    ...ładny wiersz,,,taki prawdziwy a teraz widzę mało że coraz mniej jest takich .....brawo ...;)

  • krysta

    29 March 2015, 21:37

    zadumałam się...pięknie napisany...
    pozdrawiam :)