Drogi Świecie...
widzisz świecie co mi robisz
z losem grasz moim życiem
serce targasz za nos wodzisz
znowu budzę się o świcie
daj wytchnienia małą kroplę
odpoczynku chwilę daj
gdzie ja idę dokąd dotrę
chyba nie tam gdzie jest raj
jeśli trzeba dam ci słowo
w bunkrze gdzieś zaszyję się
jedno słowo to czy owo
byś nie musiał widzieć mnie
tylko proszę cię o spokój
jeden dzień na rozmyślenia
chmury odgoń serce wygoj
wciąż nie mówię do widzenia
5920 wyświetleń
86 tekstów
19 obserwujących
Dodaj odpowiedź 1 April 2015, 12:39
1 odBardzo fajny wiersz.
Nawet się z nim utożsamiam- też czasem czuję się zmęczona życiem.
I mam wrażenie, że nic już ode mnie nie zależy.
I tylko ten pęd...Odpowiedź 31 March 2015, 06:38
1 od...ładny wiersz,,,taki prawdziwy a teraz widzę mało że coraz mniej jest takich .....brawo ...;)
Odpowiedź