Urwałam się z tęczy- zaraz wracam

Oj tam, oj tam :)

Najważniejsze, że jesteś!

A jednak.

Trudno uwierzyć.

Alis, ściemniasz. Ale ładnie Ci to wychodzi ;)
Arti, i vice versa ;)
Mirek, nie umiem tęsknić ;)
Dzięki, że zaglądacie :)

Tęsknotaa za normalnością i nadzieja owiała mną z Twoich strof.

Becik, a ja lubię, jak lubisz. :)
Dobrej nocki. :))

Są wiersze jak piosenki i to jest jeden z nich...

Oj Arti, lubię te Twoje prowokacje ... ;)
Niektórzy z tęczą wiążą myśli biblijne, inni wolnościowe. Mi najbliżej do prostoty samego cudu natury.
Zamysł wiersza pojawił się w związku z tęsknotą emigrantów. Nomen omen akurat w sierpniu mam takie skojarzenia. Były burze, więc czekaliśmy na tęczę i głęboki oddech na "tej ziemi", a jednak - dalej szukamy "za chlebem", odkładając myśli serdeczne w pamięci na lepszy czas...
Cieszy mnie jednak, że wiersz jest na tyle otwarty, że może pomieścić różne oblicza melancholii, goryczy i tęsknoty.
Dziękuję Ci za obecność Smokusiu :))

Depresja zdemaskowana, rozebrana na części, zdemontowana...
Czyżby to protest przeciw demontowaniu ... tęczy? ;)
Spoko, mają ją odświeżyć i zmontować w innym miejscu. :P
Bardzo dobre.
Pozdrawiam Becik. :))