przemijanie

wciąż płynę
łódką maleńką
po bezkresie oceanu

życia cień
miłości tchnienie
błysk
i krypty mrok

nie pytam
odpowiedzi nie zna nikt
poza Nim
przedwiecznym istnieniem
wciąż na oceanie
kolejnych dni
płynę ku przeznaczeniu

spotkałem ją
w gwiazdach zapisaną
odeszła nocą
gdy już dniało
kilka chwil
ukradzionych wieczności

patrzę na horyzont
oczy ciężkie
ostatnie piszę
słowa tej pieśni
nieznane byty
dni nieodgadnione
gdzieś tam jest miłość

lub pustka niezgłębiona