Fyrfl Nam(jeszcze)

W aromacie mojej kawy
Zawiera się wrzask dzikich sosen
Łamanych wściekłością wiatru

Jej aromat koi ból istnienia
W drwinach spojrzeń i politowania
Tych co w zgodzie z podłością losu

W aromacie mojej kawy
Zasadza się nasza więż
Kiedy lewą dłonią trzymam twoją prawą

Nie patrzymy sobie w oczy
Lecz uczymy się być z ludżmi
Patrząc oczami Pieprzycy

W aromacie mojej kawy
Rodzi się kształt dnia
Myśli przybierają kształty konkretnych słów

Które akceptujesz
Aprobatę okazujesz położeniem
Prawej dłoni na lewą i uściskiem

W aromacie naszej kawy
Trzymamy się za ręce
Rodzi prostota i spokój

Aromat dłonie ekran
Myśli słowa
Razem MIŁOŚĆ