Pasażer na gapę
Uzbrojona w cierpliwość
Pakuję w plecak
wszystkie troski i uczucia
Starannie układam,
smutek na dno,
na wszelki wypadek
Z nadzieją, że
nie przyda się
Po kolei wrzucam
popakowane w torebki
wspomnienia
Oddzielnie te piękne
i te przykre
Do drugich dokładam
tabliczkę czekolady
Wieczorami niezastąpione
wyciskacze łez
i ona słodka
pocieszycielka
Dalej...
Wciskam na siłę
naiwność,
zawsze mam jej pod dostatkiem
Na wierzch niedbale
wrzucam miłość,
zużytą,
po drodze znajdę kosz
Zarzucam bagaż życiowy
na plecy
i wyruszam w nieznane
Kieszenie optymizmem
po brzegi
wypchane
Autor
15 August 2010, 21:54
Jakoś tak lepiej smakuje przy tych łzach cieknących i pociąganiu nosem.
Nie ma co jutro trzeba z fraszką tutaj wskoczyć i rozbawić towarzycho :))
15 August 2010, 21:36
Ja stanęłam na tej czekoladzie i ani kroku dalej.
Pisać to sobie można... Niestety.Powodzenia! :)
15 August 2010, 21:11
"...Zarzucam bagaż życiowy
na plecy
i wyruszam w nieznane
Kieszenie optymizmem
po brzegi
wypchane "Tak właśnie chciałabym zrobić...
Ale puki co wiersz twój zabieram