Ogród nasz

Uschła nasza miłość
i nieskończona jej ilość.

Wzrosła czysta nienawiść.
Znów ją podlałam, wszystko na nic.

A Ty wciąż dużo przesadzasz,
po stokroć bólu chcesz mi zadać.

Wyrwałam twe serce nic nieczujące.
Ty zakopałeś chwile ogniem płonące.

I zaszczepiłeś we mnie ten smutek.
Zdeptałeś jak chwasta, taki był skutek...