Menu
Gildia Pióra na Patronite

(P)Osioł

Umierasz człowieku !
Umierasz!
Umierasz miernoto!
Niewolniku własnych idei
Zdychasz w smrodzie, który sam zrobiłeś
Czujesz?!
Czujesz to?!
Tak
Leżysz i załatwiasz się pod siebie
W wyścigu szczurów
W walce o najwyższy stołek połamałeś nogi
Nie krzycz!
Zamknij się!
I tak nikt ci nie pomoże
Bo niby kto chce pomagać zdrajcom?
Kto wyciągnie ręce do swego oprawcy?
Zgnij tutaj, we własnych odchodach
Albo nie, pełznij do kumpli u steru
Niech teraz ci pomogą, łaskawcy

2259 wyświetleń
29 tekstów
3 obserwujących
  • Kudłaty

    31 January 2013, 00:17

    dziękuję za przychylną opinie :)

    Pozdrawiam

  • Zoeni

    30 January 2013, 14:13

    Ojej jaki emocjonalny wiersz. Bardzo ciekawy. Podoba mi się ...

    Pozdrawiam