Menu
Gildia Pióra na Patronite

Wierze, że ty w to wierzysz szczerze też...

Umierając powoli odżywa
Żyjąc po trochu tak bywa
Umiera
Aż znów się pozbiera
Czyta jak z nut
Szybko tracąc swój grunt
Nie słucha rad
Więc utraciła ład
Dramat utworzy
I się ukorzy
Lecz gdy odżyje
Znów się upije
I kiedyś umrze
Lub przeżyje
Nie jedną piękną chwile
Albo dwie
I którą stronę wybierze
Dalej w nią wierze

1642 wyświetlenia
23 teksty
1 obserwujący
  • Ciepłylolo

    9 October 2016, 23:31

    Dzięki Panie Bolo

  • Ciepłylolo

    18 June 2016, 17:58

    Pozdrowienia dla poetów ludzi którzy są ponad tym a bo to jest strona im poświęcona

  • wdech

    18 June 2016, 01:02

    robisz bardziej
    za ECHO, czy za papugę

  • wdech

    18 June 2016, 00:44

    ~skorek
    Co?
    że co ci jest?
    Przemycasz bzdury w duchu głupoty własnej, czy na czyjeś zlecenie
    tak po prostu z nudów.
    Co mnie obchodzi, twój
    dziurawy ser szwajcarski*
    nadążasz?

  • wdech

    18 June 2016, 00:28

    nie mam ochoty się spierać ale ten wiersz to
    dramat

    / popraw sobie - wierzę /

  • Ciepłylolo

    16 June 2016, 23:40

    Chodzi Agnieszko o zabawę słowem i przekazanie treści. Napisać ckliwy wiersz biały o niczym jest "za proste". Ale oczywiście kłaniam się nisko i dziękuję za opinie

  • Ciepłylolo

    16 June 2016, 07:52

    Dziękuję ale dopiero drugi ;-) pozdrawiam Magdo i dziękuję za uśmiech Emilio

  • Emilia Szumiło

    15 June 2016, 23:15

    :)