***

Umarłam.
Z pierwszym blaskiem słońca
przy świerkocie dzwońca
ja, kochająca.

Umarłam.
Ciągle się spiesząca
trzecia córka gońca,
ta, wiecznie tęskniąca.

Dniem w duszy płacząca
nocą z bólu drżąca
niepewnie marząca.

Umarłam.
Zgubił się obrońca
ja, róża bez kolca
doczekałam końca.

Umarłam.
Szczęścia nie znająca
Ciebie nie tuląca
panna kochająca.

Zabiłaś.
Lisio uwodząca
podobna do słońca
Miłości paląca.