Menu
Gildia Pióra na Patronite

Piasek

Tyle powrotów , co rozstań
Pragnienie...jedno z rozlicznych
towarzyszy ,nieodłącznemu lękowi
obłapiającemu roztrzęsione ja
w jedwabnym kokonie , pewności

...Niemotą wyrażeń opisane
splecionymi dłońmi wygestykulowane
pustymi spojrzeniami wymówione
opadłym ramieniem osłonione
...soczystą tyradą niedomówień

...gdy powstałe w zamyśle chęci
brukują przedsionek spiekoty
ozdobiony freskami zawiedzenia
trylionami wciąż niespełnionych
wytartych zelówek...obietnic

Tyle jego , co jej
Pragnienie...nad pragnieniami
w niezrównoważonym środowisku
targanym , wiatrami emocji
drzewem...posadzonym na piasku...

28 550 wyświetleń
387 tekstów
33 obserwujących
  • magdzia0108

    10 December 2012, 15:47

    Piękny, subtelny wiersz:)

  • Szantil

    10 December 2012, 12:36

    Refleksyjny.