twój szept
twój szept ma imię moje
twoje spojrzenie jak … muśnięcie warg
przy tobie mrok jest świtem a sen … marzeniem
w moim sercu jest miejsce dla ciebie
w którym wyrosłaś pośród blasku świec
w moich snach ...też jest miejsce dla ciebie
i … ze snu mnie nie budź
marzę o tobie
o aromacie ust twoich
o pocie płynącym niczym potok łez
czasami więdnie znak zapytania w twej dłoni
i nie wiem gdzie są granice
które nam nie pozwalają być razem
gdzie są mury ? które nas rozdzielają
jesteśmy jak skazańcy tęsknoty
zostawiając blizny na naszych sercach
uczucie nasze zmieniło nam smak
i …
wyryło rysę na ... wizerunku .... wierności.
5 September 2010, 17:17
w wierszach zawsze rozbawiają mnie wielokropki, czasami dwukropki, stawiane na chybił trafił, dzięki za odrobinę humoru w ckliwości aromatu ust i senności i o pocie płynącym niczym potok łez, pozdrawiam
5 September 2010, 10:23
trafnie to ujęłaś Aniu :) reszta jest nieznaną kuszącą ... i magiczną niewiadomą ....słonka w sercu życzę :)
5 September 2010, 10:20
Piękny wiersz Bogdanie...pełen pytań bez odpowiedzi...ale skoro "jej szept ma Twoje imię"...to miłości jesteś pewien, choć reszta jest niewiadomą.