Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

Ona i On

Trzymając się za ręce, idą po ulicy
Ona nieśmiała i cicha, on niepozorny
Zgarbieni oboje, w ubogiej dzielnicy

Wiatr szarpie im palta i deszczem oblewa
Nie czują słoty jesiennej, mgły, chłodu
Uśmiechy na twarzach, miłość ich ogrzewa

Gdyby czas był inny, tej wspólnej miłości
Darowaliby sobie świat cały
Teraz na miarę uczuć i możliwości

On jej podaruje cały skrawek nieba
Ona podzieli się z nim wszystkim
Sercem i schowaną małą kromką chleba

48 321 wyświetleń
413 tekstów
105 obserwujących
  • kati75

    26 January 2020, 10:20

    Za taką miłość warto umrzeć!:-)

    od Naja
  • misiek45

    16 November 2013, 17:22

    W tym wierszu jest więcej miłości niż w takiej opływającej w luksusach,ślicznie napisany -pozdrawiam serdecznie :)

    od Naja
  • Naja

    16 November 2013, 14:10

    Dziękuję..:-)

  • Pechowa_

    15 November 2013, 20:59

    O piękny bardzo wiersz! :)

    od Naja
  • Czinka

    15 November 2013, 20:23

    Piękny wiersz, zatrzymuje na dłużej

    od Naja
  • Naja

    15 November 2013, 19:09

    Dziękuję za zamyślenia, opinie, zeszyty :-)

    Pozdrawiam Wszystkich :-)

    I dziękuję "Dobremu Duchowi". Bardzo, bardzo... :-)))

  • awatar

    15 November 2013, 17:11

    w dobrą stronę idziesz

    od Naja
  • krysta

    15 November 2013, 15:50

    Uroczy wiersz...pozdrawiam Elu :)

    od Naja