Menu
Gildia Pióra na Patronite

To zszarzała, jerychońska róża,
Wtulona w gorąc pustynnych ziaren,
Umiera, zwarzona czerwonym skwarem,
To w niej się mąci południowy pożar.

Leci zmartwychwstanka nieduża...
Gnana nicością i bezmiarem -
To huknęła płowych piasków burza
I minie - jak wszystko - za chwil parę...

A ty pędzisz! wytrwała i krucha
W oazy fruniesz, do fatamorgany,
Bo zwabił cię sen pięknem pijany,

Choć tobie dana ciężka i twarda posucha!
Rozmarzona, jerychońska różo
Wstań - moja drżąca i spragniona Duszo...

21 171 wyświetleń
266 tekstów
27 obserwujących
  • 6 February 2017, 09:36

    Właśnie to zrobiłam . Dzięki , tylko ten żwir może zaszkodzić w doczytywaniu się podtekstu

  • funeralofheart

    6 February 2017, 09:33

    Inspiruj się, jest mi bardzo miło
    pozdrawiam

  • 6 February 2017, 06:34

    Bardzo mi się podoba Twój wiersz
    pozwolisz że będzie dla mnie inspiracją ;)
    Spokojnego dzionka ;)