Cień Twoich ramion

To nie gwoździe Cię raniły ale grzechy
które Ojciec Twój wybaczyć pragnął nam.
Z Jego woli ukochałeś los człowieczy
byśmy mogli kiedyś sięgnąć niebios bram.

Twoja miłość to sprawiła a nie drewno
żeś szeroko je otworzył na ten świat.
I choć mogłeś w każdej chwili zrzucić jarzmo
dałeś przebić Swe ramiona by mógł trwać.

Chwała Tobie Panie Jezu za Twe rany
za pot krwawy, za przebity włócznią bok.
Tyś od śmierci wiekuistej nas wybawił
cieniem krzyża znacząc drogę, człowiek – Bóg.