Rozstaje
Ten skraj to jakiś początek
czyjeś myśli dwie mile pod niebem
a ja odcięta od skrzydeł
po wydeptanym okręgu się błąkam
A kiedy zatrzasną się drzwi
za którymi już nie ma wyjścia
trzeba iść dalej
zapominając o krokach
które nas prowadziły do siebie
14 July 2014, 19:25
Krysiu, piękny cytat, różnie z tym przecinaniem się bywa... Dziękuję za tę chwilę refleksji i pozdrawiam ciepło.
Adnachiel, mi też brakuje czasem słów, wtedy sięgam po Twoje:
"Jesteś sekretnym fragmentem krótkiej melodii, którą zagrano tylko raz. A mimo to ja nauczyłem się jej na pamięć i będę po cichu nucić zapalając świece, by oświetlić drogę, którą idziesz... " 5.09.2010
13 July 2014, 21:50
Wiersz wyjątkowo piękny.
Spodobał mi się tak bardzo, że zadumałem się na dłuższą chwilę po jego przeczytaniu.
Moim słowom zabrakło miary...
I jedyne co mógłbym teraz powiedzieć to: Choć jest zima przeklęta, ja będę słońce pamiętać.
13 July 2014, 13:21
aż się chce powiedzieć "czemu Bóg,dobry Bóg nie skrzyżował naszych dróg"
są chwile,których nie da się zapomnieć,pomimo trzeba iść dalej
bardzo wiersz na tak Madziu
pozdrawiam słonecznie:)