Opuściły mnie siły

Ten pejzaż
szukający wiosny
językiem zwisa
nad polem
wyczesanym lodowatym wiatrem

na boku leży śnieg
brudny od sadzy
z kamienicą w oczach

znajomy wypłowiał
w brązowym garniturze
z wytartymi mankietami
ale na pogrzebie nie byłem
i z zaciśniętej ręki
ziemi nie sypałem

pamiętam jak płuca mu grały
świstem fabrycznej syreny
a teraz tylko skrzeczy
ptak przy grobie
na zamoczonej w niebie gałęzi