Technologie
Ten kto wymyślił ser miał głowę.
Jak ktos miał ochotę, po prostu zjadł kawałek i się cieszył. Zawsze natomiast musiał zapracować na swoją serową radość. Ten kto wymyślił ser zawsze był poważany.
Ale z biegiem czasu wymyślaczy sera zrobiło się więcej
i więcej, aż dookoła nas stało się serowo.
Ser w łazience, ser w szkole, ser na ulicy i ser w biurze. Wszędzie ser, za którym nikt nie płacze, gdy się zgubi, ser który sprzedajemy i pozwalamy żeby się zmarnował.
Jednak ja dziś płakałam. Zgubiłam ser, a nie znalazłam serca.
3 May 2011, 19:24
Poważne dzieło, mówi o życiu i dążeniach.
Daje do myślenia.
Gratulacje, w ogóle pomysł w deskę, super tekst!!!
11 February 2011, 13:41
... oj, tam... zwykłe odczucia zwykłego człowieka...
... dziękuję...
:-)
11 February 2011, 13:30
... podsumuję tutaj... bardzo ładnie piszesz... coś chwyta za serce... ten jeden, jedyny wiersz zamieściłbym jednak, jako opowiadanie...
:-)))
4 September 2010, 23:13
zabawna ta serowa opowiadanka, pozdrawiam +
/może końcówce czego brak, poprzedzającego serce/