Tańczy we mnie jeszcze promień tego brzasku.
Słyszę ciągle echo kroków wytańczonych,
Ale nikt nie odda pociemniałym oczom blasku
Nieba, dni po brzegi słońcem wypełnionych.
Nikt nie wróci mi uśmiechu co odleciał,
jak ptak nagłym trwogi gestem wypłoszony.
Nie powrócą kryształowej fali dźwięki,
W morzu kroplą łzy goryczy przepełnionym.
Nikt nie odda mi tej ciepłej cząstki duszy,
której mgła nade mną nagle się rozwiała.
Lecz nikt także woli serca dziś nie skruszy,
które swym przysięgom wierne, będzie trwało.
1 December 2010, 19:12
Chciałbym, żeby następne pokolenie zamiast oklepanych mistrzów, odnalazło słowa prawdziwej mistrzyni.
25 November 2010, 19:49
Dziękuję Wam:)
...a słowa czasem same się dobierają w pary, jak ludzie...;)
24 November 2010, 22:46
Zostawiam wirtualny plusik Madziu, poza tym słów mi brak...
Pozdrawiam cieplutko :)
24 November 2010, 14:09
"Czasem trzeba ofiarować
komuś swe serce,
by z daleka zobaczyć,
ile jest w nim miłości.
Czasem trzeba od kogoś odjechać
aby zrozumieć, jak bardzo się tęskni.
Czasem trzeba odejść...
Tylko po to, by móc powrócić.
Czasem trzeba zapomnieć,
by móc pamiętać od nowa...
Przyjaźń to skarb błyszczący,
pośród życia dróg krętych,
jest dla nas jak balsam kojący,
w naszych pragnieniach,
marzeniach zaklęty.
Życie jest po to, aby Żyć.
Miłość, aby Kochać.
Przyjaźń, aby Pamiętać".