ojakmiprzykro

tamta pani potknęła się
o pusty talerz sprzeczek
twierdząc iż jej cytryny najlepsze
w grymasie ust ktoś poprawił krawat
pies podkulił ogon na jutro

siedzę w kiblu zrzucam obce twarze
coś jeszcze pulsuje echem w mojej głowie
drapię lustro - spłynęło wszystko
szum spłuczki wydziera ze mnie resztki
przed nosem przemknął czerwony pociąg
drgnięciem w stopklatce - stukotu i świstu
postać w oknie machała chusteczką
barwna kołysanka czterolistnych koniczyn
opada na jękach twarzy

przez te wszystkie wariacje
to można się tylko nadziać

ciężkie dłonie gaszą światło
na chwilę ulga się ślini - do następnego
zapatrzenia

zasypiam idąc spokojnie
gdyż tylko jedwab dróg - jest jak
miłość prawdziwa

https://www.youtube.com/watch?v=S_xH7noaqTA