Wróciłam

Tam! Spójrz na mnie!
Umieram pisząc ten list
Nie boję się śmierci,
gorzej z samotnością.
Jestem niedobitkiem
marzeń i emocji
niespełniony nadziei,
bez znieczulenia
oczy szeroko zamknięte

Pamiętasz, była jesień
jak w tej piosence Grechuty
była dla nas
nasza najdroższa
dająca ukojenie.

Gdzie jesteś ?
Poszedłeś, bez zmartwień,
gorzej ze mną
Zostałeś moim zmartwieniem.

Zmartwienie - jedyne co mam
Twojego, gorzej z sercem
oddanym przy drodze.
Jest jak dziwka,
łatwe, przyjemne, na chwilę.

wróciłam po paru latach..