Menu
Gildia Pióra na Patronite

Tak trudno podnieść głowę...

Tak trudno podnieść głowę
gdy serce pękło…
mimo to każdego dnia
patrzę ludziom głęboko
w oczy
i pytam wzrokiem
dlaczego tak musiało być ?
Ale ludzie nie potrafią
czytać mojej duszy
więc uśmiechają się tylko
by ujrzeć swoje radosne
odbicie w błękicie moich oczu…
i ja się raduję z nimi
i odwzajemniam uśmiech
bo co mam czynić ?
i tak nikt o nic nie pyta...
Czekam więc zawsze nocy
która daje mi nadzieję
że gdzieś w sieci
odnajdę nić
którą pozszywam swoje
poszarpane serce…
i może uda mi się
podnieść głowę
nieco wyżej…

189 976 wyświetleń
1575 tekstów
600 obserwujących
  • agniecha1383

    18 June 2011, 20:49

    Tak trudno dobrać odpowiednie słowa po przeczytaniu tego wiersza..przekazujemy w naszych wierszach na ogół to co sami odczuwamy...jeśli tak jest w rzeczywistości to jedyne co dodam to-czas leczy rany..a poszarpane serce uleczysz właśnie w otoczeniu ludzi uśmiechających się do Ciebie ...noc pozostaw na spokojny sen...spójrz jak pięknie piszesz wiersze i jak dobrze są oceniane...więc unieś głowę i z dumą pisz następne po to by były one nicią dla innych rozdartych serc..:) A wiersz piękny...pozdrawiam

  • 18 June 2011, 20:43

    Piękny wiersz... A jednocześnie bardzo prawdziwy, bo ludzie coraz częściej udają, że nie dostrzegają niczyich problemów ani smutku. A życie przecież płynie dalej i sami musimy mierzyć się z własnym bólem...
    Pozdrawiam serdecznie.