Ucieczka

Tak trudno jest serce swoje rozwalić,
podzielić między bliskich Ci ludzi.
Ich smutki w radość przeobrazić,
kiedy Twój umysł jest szary i pusty.

Tak trudno pochwycić jest czas co przeminął,
choć mówią, że czas goi rany.
Przeszłość się dzieję teraźniejszą chwilą,
a dziś mogłoby się wcale nie zdarzyć.

Tak trudno pamiętać i trudniej zapomnieć.
O dniu, który noc i dzień się odtwarza.
Zamknięcie oczu otwiera mu bramy,
choć zbiec chcesz już z tego cmentarza.