Chwila w tramwaju
Ta kobieta w tramwaju
z metką na karku
wytrzeszczającą oczy
używa perfum o zapachu
starego strychu
O piątej rano w tramwaju
na wytartym siedzeniu
siedzi dzień skulony jak kwiat
Trzęsie się poranek na koślawych torach
a kobieta z psem
skomlącym w nogach
mówi
że na hasioku znalazła
narty po kochankach skłóconych
i przesiadając się o oranżadę prosi
Patrzę na jej brudny płaszcz
i kark jak kaktus sterczący
kobieta przestrzega przed samcami
że będą piękne na nich robić
(Między Bytomiem a Zabrzem)
Autor
21 March 2013, 01:43
Jesteś obserwatorem jakich mało...i ciekawostka...
czytam twoje wiersze i widzę je w kolorach czarno białych jak wycinki z kliszy lub migawki filmu niby starego a czas teraźniejszy... domu...bloki szare lub z czerwonawej cegły... nie potrafię nawet wyjaśnić tego...natomiast wiem że każdy przedstawiony obraz jest tak rzeczywisty jakbym tam była... potrafisz ...oj potrafisz ukazać każdy zakamarek życia...pozdrawiam :)
