rozstanie

tak daleki świat
ten co za rogiem
gdy wzrok zamglony
pustka i cisza

nie pytaj
dlaczego

przemierzam korytarze
słów wykrzyczanych
szans utraconych
w ruinie co być miały
naszym domem

nie
nie pytaj dlaczego

jutro odejdę
spakowałem już życie
za granicę
drzwi naszych chwil
nikt nie zapłacze
mrokiem przywita
świat za progiem

nie pytaj
zniknęły złudzenia
pragnienia
duszy niespokojnej

zabiorę tylko smak
ust malinowy
i zapach jaśminu
tak
na drogę

więc żegnaj
nie pytaj już więcej
za późno
na coś czego nigdy nie było