Szukasz we mnie dzikich fascynacji,
gdy mi z głodu serce burczy.
I niedoborem wspomnień
tracę energii cząstkę.
Tasiemiec wyczekiwania
wyżera cenny tlen z mych uczuć.
Oczy moje dziórawe,
jak niedobór wapnia w kościach.
A usta bez czerwieni,
mimo iż ciepłu krwi podlega.

A teoria biologii jest przy mnie wyłącznie historią.