niczym ślepcy

szukamy bezpiecznej drogi
nie zdając sobie sprawy, iż
może właśnie po niej idziemy
pod kawałkiem nieba, który
ofiarował nam świat, choć
na bujanie w chmurach jesteśmy
zbyt starzy

przyglądając się obcym dłoniom
próbujemy wyczytać historię życia
by wiedzieć czy ich dotyk ogrzeje serce
gdy gorsze dni nadeją, a cień
czarniejszy niż noc, wyć będzie
wściekle do księżyca

i nieraz tylko wiatr krzyczy
o obietnicach których nie można
przemilczeć, gdy na krawędzi dnia
łamie się życie

a my szukamy siebie między wersami
w kratkę

http://stylowi.pl/4496447