Wola-niewola

Straciłem Cię lesie świerkowy
pachnący tajemnicą i dzikością,

Straciłem Cię strumieniu przejrzysty
chłodną wodą wolności przepełniony.

Straciłem Was góry moje
wznoszące się dumnie i spokojnie.

Straciłem Was i zamknięty jestem
oddycham powietrzem betonowego lasu,
wspinam się na murowane góry
i zanurzam się w wirze kamiennej wody.
Uwięziony jestem i sił mi brakuje na ucieczkę,
Kajdany zbyt mocno odcisnęły sie już na nogach.
Nie mam sił by je zrzucić..
I pomocy z żadnej strony,
bo... za mną stoją mi podobni...
tylko oczy, jakby bardziej zgasły.