Moje EGO
Stoimy przed światem
Złożonym i skomplikowany.
Tyleż pięknym co strasznym .
Pełnym, ludzi i to co ze sobą niosą .
Oto bazary pełne warzyw i wojny okrutne.
Oto kłamstwa historię zmieniające.
Oto jedni przeciw drugim
I ten co po cichu ich judzi.
Oto miłość śmieszna i wzniosła .
Akty oddania i nieświadomości.
Ludzie związani zbrodnią
I wolni od grzechu
W jednym sklepie chleb kupują
A wokół nas sfery kosmosu bezkresnego.
A wy o swoim ego !
Każde ego wobec
Tego świata wszech-wielkiego
Podobne , niedojrzałe i żałosne.
Autor
23 August 2014, 08:45
Brawo! Genialny wiersz, można by rzec nawet, że arcydzieło. 47dma fiszka jest ode mnie. ;)
20 August 2014, 20:59
J.T - uznanie za taką odpowiedź. Dobre -wielki temat ,,-my a wszechświat- świat". Uznanie.
-; z zimna pocierają dłonie - ja to odbieram jako pewną kruchość wobec ogromu.
Bardzo mi się podoba - czytam trzeci raz.
20 August 2014, 18:54
to prawda, czymże jest jednostka wobec całości tego świata...ale też świat z każdego jednego człowieka się składa i natura tak go urządziła, że każdy ma w nim swoje miejsce. Szczęśliwy człowiek szczęśliwy świat czyni...