Ulotnie
Stoi komin sobie
Z cegły niebosiężny
Jak stary, któż to wie?
Mocny niebywale potężny
Nie straszne mu żadne wichury
Szczytem swym głaszczę chmury
Chociaż silny i mocny, czas go zjada
Czas jedyny zdobywca i władca świata
Cegiełka po cegiełce się rozsypuję
W otworach tych żyje robak, ptak i mysz
I tak złowrogi komin, który nie żyję, nie czuję
Daje schronienie życiu, a czas postawił na nim krzyż
Autor
13 June 2018, 18:53
Procesy chemiczne lub geologiczne zachodzą cały czas od samego początku istnienia TAK?
13 June 2018, 18:31
To nie czas sprawia, że komin butwieje i nie on sprawia, że kibić marszczeje, on ci nie wiadomo czy w ogóle jest, a przemijanie to po prostu nietrwałość materii, bo na podobieństwo Boga nie oznacza, że Nim. Ale co ja tam wiem? Cytaty mają swoich filozofów i wielkich wiedzących :)