Menu
Gildia Pióra na Patronite

Stłumionym krzykiem, karmię swe duszę,
Rozrywam swoje serce, powietrzem się krztuszę

Upajam wspomnieniami, zabijając się jednocześnie,
Upadam, lecz podnoszę się zbyt wcześnie

Odurzam szeptem, wewnętrznym bólem,
Delikatność, pocałunkiem otulę

I znów ta myśl, łza po policzku spływa,
Serce w kawałkach, gorący ogień pokrywa

21 145 wyświetleń
87 tekstów
20 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!