Jesień.

Spadające kolorowe liście...
Unosząca się w powietrzu wspaniała, jesienna woń.
W końcu przyszła pani...
Tak piękna jak łza- iście przejżysta, do wnętrza radosna.
W barwach pasteli i brązu.
Przyszła- przywitała wszystkich nas.
I zacznie niedługo świat usypiać do snu.
Snu tak pięknego, snu wspaniałego
- najpiękniejszego z wszystkich snów.
I będziesz tym śniącym, śniącym we śnie.
We śnie, który spełnia wszystkie sny.
Jesień...
Przyszła...
I patrzę na nią i spoglądam i zerkam i widzę!
Uśmiecha się do mnie, w koronie z liści kasztanu w koralach z jarzębiny.
i zmienia całą mą egzystencje w radosny sen.
Wszystko tak śpiące...
Ale śpiące z uśmiechem.
Nie uśmiechem śmierci i nie uśmiechem bólu.
Ale uśmiechem szczęścia i... radosnym uśmiechem!
Jesień...
Tak- to najpiękniejsza pora roku!
Wtedy w kolorowy zmienia się nasz szary świat.
I brązy i czerwienie, pomarańcz i żółć.
I wszystko milknie...
Słychać tylko ptasich skrzydeł lekki ruch,
Słuchać tylko drzew szum.
Czuję tylko jej wspaniałą woń.
I zasypiam...
Zasypiam do snu- do tego wspaniałego snu.
By obudzić się wiosną...