Menu
Gildia Pióra na Patronite

Pogoda

Siedzę w zimowym ogrodzie
Myślami jestem w wiosennym słońcu
Drzewa bez liści ,teraz widać ich śpiące duszę
Trawa okryta zimnem kwiaty dawno powiędłe
Szarość i smutek, mnie to przytłacza
Zbiera się na deszcz
Chmur nikt dawno nieprzegania
Ta pogoda to granica, której sam diabeł nie przekracza.

7277 wyświetleń
66 tekstów
3 obserwujących
  • fyrfle

    1 February 2018, 12:58

    Treść jest towarem - smutkiem, depresją. Tymczasem w niektórych ogrodach na szczęście wciąż zakwitają bratki i goździki.

  • kati75

    1 February 2018, 11:42

    fajne:-)pozdrawiam i zostawiam:-)))

  • Adnachiel

    1 February 2018, 11:39

    Bardzo dobry, różnobarwny, obrazowy wiersz.
    Warty zapamiętania :)
    Pozdrawiam serdecznie :)