zdrowaśka
siedzę w oknie
czołem oparta o deszcz
patrzę z góry na wspomnień cienką nić
jak gdyby nigdy nic
nas nie łączyło
staruszek zmierzch zapalił pierwszą lampę
papieros zgasł
dym snuje się jak kadzidło
zapalmy świeczkę
za spóźnioną miłość
137 929 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
19 July 2015, 10:03
Twarze w zapłakanych oknach
przyciągają spojrzenia z wczoraj
czasem warto się już odwrócić...Melancholijnie Madziu :)
19 July 2015, 08:33
Arti, smucę, więc jestem! A Ty mi słodzisz z łyżką dziegciu za plecami;)
Michał, dzięki, fajnie, że znalazłeś tu coś dla siebie.
Miłej niedzieli;)
18 July 2015, 22:51
Ten wiersz wprowadza mnie w szczególny nastrój, wypełnia. Jest w nim zawarte "to coś". Pozdrawiam.