Meandry pokus...

Sercom, co łakną dziś rozkoszy
myśli mimowolnie wciąż wtórują
szept nieśmiały się panoszy...
dreszcze z ciałem rytm malują

Tam gdzie słowo nic nie może
gest donośniej brzmi od krzyku
piękniej jak polarne zorze...
jaśniej niźli w słów słowniku

Lecz meandrów tych jest sednem
by nie spętlić się w pośpiechu
i czy dla chwili tylko jednej...
warto będzie zaznać grzechu