Sen ukoi cierpień mocNiech zapadnie w końcu nocOczy przymknę powolutkuUwalniając się od smutkuCiemność zmartwień ogrom skryjeTrudy życia spokój zmyjeDając duszy ukojenieOd problemów tych wytchnienie
Villemo_Elistrand
Autor
17 July 2013, 22:53
Dziękuję :)
17 July 2013, 22:43
Piękny wiersz. I ładnie z rymowany.