*upadek*

schowały się gwiazdy
za granatem chmur

srebrzysta nić niebo przeszyła
i zagrzmiało
od gniewu Boga

drzewa zadrżały poruszone trzepotem
wiatr powietrze ozdobił lodem
i zszedł z nieba garnizon
skrzydlatych

wnet białe ich szaty
krew grzechów ludzkich wsiąkały
i czystość straciły
splamione

zgasły słońca w niezłomnych sercach
tak nisko upadły

a ziemia przemokła
łzami aniołów
płaczem tych co za mocno człowieka ukochały