Menu
Gildia Pióra na Patronite

Schyłek

Są tacy, którzy już tylko czekają
Wyciszeni, nie snują planów
Za sobą mają tak wiele
Przed sobą zaledwie kroków parę
Na barkach dźwigają ciężar tego
Co zgromadzili przez życie całe
Bez radości już patrzą, bez nadziei
Z pokorą, rozliczają to, co i jak było
Pragną aby krok ostatni był jak najdłuższy
Jednocześnie, żeby nie był zbyt bolesny…

48 321 wyświetleń
413 tekstów
105 obserwujących
  • mill

    2 December 2014, 19:27

    ech życie ...

  • Naja

    20 November 2014, 21:23

    Opiszę, opiszę, ale nie wiem kiedy...:-)

  • scorpion

    20 November 2014, 11:16

    A kiedy opiszesz tak ładnie tych, co się boją lub nie przejmują? ;)

  • Naja

    6 November 2014, 19:04

    Bardzo ładnie to ujęłaś Onejko :-) .Mało "ładnych" rzeczy na tym etapie życia, tym bardziej są bezcenne...

  • onejka

    6 November 2014, 09:26

    Wszystko w naszych rękach. I mimo, że los bywa złośliwy, ten, komu daje czas na pożegnanie, powinien czuć się jednak szczęśliwy.
    :)

  • Naja

    30 October 2014, 22:36

    Dziękuję Krysiu :-)

    Intencją nie było przypominanie o przemijaniu, bo każdy pamięta. Sądzę jednak, że nie zawsze zdajemy sobie sprawę, jak czasami może to być trudny czas i jak ważna w tym wszystkim jest rola tych, którzy tego czasu mają zdecydowanie więcej...
    Poza tym do wieku mocno dojrzałego można się przygotować. Należy się przygotować.

    Pozdrawiam serdecznie :-).

  • krysta

    30 October 2014, 22:00

    Chwyta za serce...mocny wiersz.
    ...a przyjdzie czas, kiedy to trzeba będzie stanąć u kresu...każdego wędrówka kiedyś skończy się.

    Pozdrawiam serdecznie :)