"SARNA"
‘Sarna’
Spośród gąszczu leśnych kniei
Pełna obaw i nadziei
Postać stąpa ta nieśmiała
Zwinna, piękna, doskonała
Piękne kształty , piękne oczy
Tak ostrożnie sobie kroczy
Pełna obaw , pełna lęku
Pełna gracji, pełna wdzięku
Nagle trzask gałązki w lesie
Cicho echo w gąszczu niesie
Postać znika w pełny biegu
W zwarty lasu drzew szeregu
Mija czas , przemija chwila
W miejscu sarny , lot motyla
Szum traw leśnych wiatrem dzwoni
Gdzieś przepadła chwila w toni
Czasem warto hen w pamięci
Jeden moment gdzieś poświęcić
Aby wspomnieć go w tej chwili
Którą zechcesz nim umilić
Janusz Dziewanowski
Autor
22 September 2012, 03:30
Powiem Ci Januszu że piszesz tak obrazowo....że umiejętnie przenosisz czytelnika w świat przedstawiony w wierszu...czytając Cię rozbudziłeś wyobraźnię...wręcz słyszałam oddech lasu a i sarna czmychnęła mi przed oczami:)CUDOWNY...warto było o tej godzinie przywitać się z Twoim wierszem... jakbym przed snem przeczytała urywek baśni...pozdrawiam :)
21 September 2012, 23:20
Wspaniały wiersz,czyta się lekko melodyjnie-pozdrawiam serdecznie ;)