przyjaciółce

rzeczy zwyczajnych wzrok nie ogarnia
radości szukając we mgle horyzontu
cichym zaśpiewem marzeń przyciągana
gubisz kartki z życia swego kalendarza

tylko chwilami w mroku nocy
gdy sen nie chce nadejść ulgę niosący
myśl przychodzi jak mucha natrętna
że gdzieś po drodze szczęście swe zgubiłaś