Tobie...

Rozszarpałeś duszę moją strzępem wkoło wisi
Zamieniłeś życie moje w sad czerwonych wiśni

Krzykiem swym ściszyłeś we mnie najskrytsze marzenia
Wzrokiem swym uciszyłeś pragnienie istnienia

Jak oprawca w swoje ręce wziąłeś moje życie
I bawiłeś się tym wszystkim jak pluszowym misiem

Zabijałeś mnie powoli z uczuciem radości
I patrzyłeś jak łzy moje gaszą żar miłości

I umarłam chociaż żyję zgasło we mnie wszystko
Powoli się wypaliło jak drwa w palenisku

Jedno tylko mam pragnienie - cichego spokoju
Tylko śmierć złagodzić może to wszystko co boli...