***

***
rozbudzana słońcem
piłam dziś z kielicha życia
nektar miłości
zarzywam płynącej czułości
z słów twoich
pół cień szklistych oczu
spoglądam w przestrzeń wyobraźni
nie snuje wizji z szklanej kuli wróżki
co przyniesie mi dzień
z podziękowaniem odaje ukłon
ku gwieździstemu niebu
pachną kwiaty na oknie
z twoich dłoni dobroduszna
wije się nić serdecznej dobroci
cisza nocna zmienia się w oczekiwanie
by cud się stał i z serca zdją kamień