Dar świata

Rozbawiona, rozmarzona
lampkę wina w ręku trzymam.

Wznoszę toast!

Za ciebie za siebie,
za życie,

niech trwa
i kwitnie z zachwycie.

Nie ważne troski,
czas otrzeć łzy,

niech to co złe
odejdzie, precz!

Utopi się
w studni dnie.

Wytęż wzrok.

Spójrz!

Jak pięknie zakwita
miłości kwiat.

Weź go w swe dłonie.

Czujesz?

Ciepłem promieniuje,
zapachem obezwładnia.

Poddaj się i nie broń,

tylko płyń, płyń...
na skrzydłach muzyki

za cudnym aromatem
który ofiaruje ci świat.

i bierz,
nie odmawiaj

Bo jesteś tego wart.