Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz Tekst dnia 22 June 2020

Kroplówka

przyszedłeś po wszystkim
kiedy zrzuciłam starą skórę
i wspięłam się o dwa stopnie ku słońcu

widziałeś mnie wtedy pierwszy raz
ja siebie również

urodziłam się
w objęciach twojego ciepła
zaokrągliłam kąty
i nadałam nowe imię

poznałeś je i zatrzymałeś na ustach

zostałeś, gdy przymierzałam
dawne oczy. i tęskniłam.
nazywałam się po staremu i zdmuchiwałam
kurz z serca.

byłeś kroplówką dla moich zmęczonych żył
i udręczonych żeber
cichą nadzieją szeptaną w głuche noce.

wyrzucałam wówczas swoje serce
w największe przepaście
z nadzieją, że roztrzaska się o moje kanty
że umrze z pragnienia i głodu
bez świadków.

ty je jednak łapałeś
ukrywałeś w dłoniach
ożywiałeś swoim oddechem
i kładłeś pod moje drzwi
bez złości.

18 026 wyświetleń
262 teksty
63 obserwujących
  • 17 January 2018, 00:07

    Dziękuję, że zajrzeliście w moje skromne progi :)

    Truman, ja już chyba umiem tylko od czasu do czasu.
    Yestem, Ty mnie nigdy nie zawodzisz, dziękuję :) a ta tylko kropla po to, żeby czara goryczy się nie przelała

  • 16 January 2018, 21:08

    Ula tak ma, wydziela nam po kropelce. ;)
    Bardzo ładny wiersz. :))

  • I.Anna

    16 January 2018, 19:55

    Bardzo dobry wiersz, wciąga w swoja historię
    Pozdrawiam

  • szpiek

    16 January 2018, 12:42

    Fajne się czytało. Pozdrawiam

  • 16 January 2018, 11:40

    Bardzo mi sie podoba

  • Kamil Borkowski

    16 January 2018, 11:32

    Śmiało mogę powiedzieć, że jeden z Twoich najlepszych. Pisz Ty częściej. ;)