Zaklęcie

Przyjdź na rozstaje moich dróg.
Gwiezdnego pyłu garść na drogę rzuć.
Rozkołysz znów mego serca ciszę.
Chcę w śpiewie wiatru zawsze szept twój słyszeć.

Obejmij znów ciepłem promieni gwiazd.
Otul błękitem gasnący oczu blask.
Nie pytam czy sen to, czy moje życie,
Gdy czuję muśnięcie twej dłoni o świcie.

Zostań, nim słońce rozproszy mrok.
Trwaj, nawet gdy światło traci swą moc.
Bądź cichym portem w burzy mych myśli.
A jeśli znikniesz... wróć, lub znów się przyśnij!