Menu
Gildia Pióra na Patronite

Tsunami

przychodziła nagle jak przypływ
przenikając drobinkami słońca
krople deszczu
zostawiała smak słonych ust
na pulsujących wspomnieniami skroniach

w tej jednej chwili byłeś gotów
dla niej
świat w półobrotu zatrzymać

lecz nie da się deszczu gwiazd
przechować na szare noce w butelce
ani wiatru szumiącego nad zbożem
zamknąć w najsilniejszych ramionach

137 934 wyświetlenia
1393 teksty
282 obserwujących
  • 23 July 2014, 23:51

    Żywiołowa Niewiasta... Jeden człowiek mógł kiedyś sprostać Jej wymaganiom, potrafił świat z półobrotu...
    Ale kiedy lat mu przybyło zaczął kręcić reklamy dla jakiegoś banku i... słuch o nim zaginął. :P
    Madź, w ramionach może nie, ale w poezji...
    Pozdrawiam. :)

  • giulietka

    23 July 2014, 18:49

    Danusiu, dziękuję za opinię "nad wyraz";).
    funeralofheart, miło mi Cię gościć.
    Sebastianie, paralelizm był w pierwotnej wersji, ale zarzucono mi powtórzenia, a poza tym, skoro był taki przewidywalny, to może i lepiej... ;)

    Dziękuję Wam za tyle uwagi i ciepłych słów. Pozdrawiam.

  • IKON

    23 July 2014, 18:41

    A co z paralelizmem składniowym - tak na niego liczyłem :(
    ;D
    Piękne tsunami serca...
    Pozdrawiam

  • funeralofheart

    23 July 2014, 15:30

    Cudeńko; bardzo intymnie.

  • dana1596

    23 July 2014, 14:55

    perełka...i jako klejnot zabieram do Muszelki:)
    Pozdrowienia w zamian zostawiam

  • giulietka

    23 July 2014, 14:49

    Dziękuję Wam Dziewczyny.

    Ewo, słuszna uwaga, już poprawiłam;)

  • onejka

    23 July 2014, 14:36

    Piękny wiersz, wyjątkowy... :)

  • grafomanka

    23 July 2014, 14:31

    Bardzo barwny wiersz, podoba mi się. Jedynie pomyślałabym nad zmianą w końcowej zwrotce zamiast zatrzymać na skrywać, gdyż to słowo już wystąpiło w tekście i jest to w takim razie powtórzenie.
    Pozdrawiam
    Ewa

  • zapach_bzu

    23 July 2014, 14:16

    Ładne pisanie :)