Ostrość na nieskończoność

Tak, znów okropne, ponure, straszne...
Żartowałem. :P
Pozdrawiam Madź. :)

eee tam ładne to

Bardzo ładny wiersz...:-)
Co do umiejętności okpienia samotności, fakt to szczęście wielkie i sztuka, którą można zgłębić...

Nie zatrzymuj miłości, jak chce odejść i tak odejdzie...

Dziękuję, dziewczyny:)

Tadeuszu, bardzo cieszy mnie Twoja wena;)
A co do wiersza, cóż chcę wierzyć, że:
"najlepsze dopiero przed nami... ":)

Jak zawsze nie zawodzisz wyjatkowa poezja.... pozdrawiam:-)

"
kto nie zaciskając dłoni
potrafi zatrzymać w nich światło ''--bardzo mi się podoba:))

Znam to na pamięć serca...

Bardzo mile mnie zaskoczyłeś tym wierszem.
Dziękuję i czekam na publikację.:)